facebook

Όπως όλος ο κόσμος έχω και εγώ τη σελίδα μου στο facebook. Δεν πολύ μπαίνω συχνά, ίσα ίσα για να κρατάω μια επαφή με κανένα γνωστό που δεν πολυβλέπω. Αλλά το πρόβλημα μου τώρα είναι αλλού: Εκεί που μπαίνεις να διαβάσεις κανένα σοβαρό comment, κανένα νέο, τσουπ κάποιος κολλημένος θα σου έχει γεμίσει τη σελίδα με βλακείες. Και κολλημένους έχει πολλούς, που τους έχεις κάνει add γιατί θα στραβώσουν. Τι δεν μέ κάνεις φίλο? Ολόκληρες κατηγορίες facebook φίλων για μπορείς να ξεχωρίσεις

-Ο φίλος μουσική αφιέρωση. Ναι βρε κακομοίρη τα ξέρω τα ξύλινα σπαθιά και τις τρύπες. Δεν χρειάζεται να κάνεις youtube link όλα τα τραγούδια τους σε 2 μέρες. ΕΧΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΣΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ 17 ΜΟΥ. Αν εσυ ανακάλυψες την Ελληνική ροκ σκηνή του του 90 τώρα μη τυραννάς τους άλλους τσάμπα και βερεσέ. Ακόμα χειρότερα αν ο τυπάς έχει γούστα που δεν ταιριάζουν.

-Ο φίλος gamer. Συνήθως σε τυραννάν με request για farmville/mafia wars κ.α. εξαιρετικά παιχνίδια στρατηγικής. Καταρχήν μη σώσει και ψοφήσει η εικονική κατσίκα σου. Δεν με νοιάζει καθόλου. Η απορία μου όμως είναι αλλού: Τι στο διάολο ευχαρίστηση βρίσκεται με αυτές τις κοτσάνες που σας τρώνε και χρόνο, αλλά και σε πολλούς που δεν το παραδέχονται, χρήμα. Δεύτερον αν δεν σου ικανοποιήσω το request την πρώτη φόρα τι σημαίνει αυτό τρομερέ μου εικονικέ αγρότη? Ότι απλά δεν δίνω δεκάρα τσακιστή. Όσα request να στείλει θα τα γειώσω κανονικά.

-Ο φίλος comment/like/επί παντός επιστητού. Σε οποιαδήποτε αλλαγή τσουπ το θείο πνεύμα θα πεταχτεί να κάνει το comment του γιατί οφείλει να τα παίξει super δικτυωμένος και τρομερός φίλος με άποψη. Πήρε iphone γιατί να είναι on line χτυπώντας ανοιχτά δίχτυα σαν τα χταπόδια στο βράχο. Είναι τόσο κολλημένος με το θέμα που αν βγείς για καφέ μαζί του δεν θα βγάλει άχνα γιατί θα είναι online με τους 367 φίλους τους. Εσένα θα σε έχει χεσμένο.

-H χαϊδεμένη (νομίζω αποκλειστικά γυναικεία κατάσταση). Άλλο και τούτο πάλι. Αν είναι συγγενής σου μεγάλε την έκατσες. Λουλουδάκια, στιχάκια, φωτογραφίες και καταστάσεις όλο νόημα που ντε και καλά πρέπει να τις μάθουν όλοι. ΔΕΝ ΛΕΣ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΣΠΑΣ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΕ ΞΕΝΕΡΩΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ ΤΟ ΠΟΛΥ ΜΕΧΡΙ ΤΑ 25 ΣΟΥ. ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΚΑΜΜΕΝΗ.

Εκπτώσεις

Όπως όλος ο περισσότερος κόσμος φέτος, έτσι και εγώ περίμενα τις 15 του Ιανουαρίου να μπουν οι εκπτώσεις. Καθώς μπαμπάς και σόι έχουν σταματήσει να μου τα σκάνε, πλούσια γεροντοκόρη δεν υπάρχει (μαλακία αυτό το παραδέχομαι), στοιβάχτηκα με κάμποσες χιλιάδες Αθηναίους το Σάββατο να ψωνίσω τίποτα.
Και τι δεν είδαν τα μάτια μου... Γενικά η αλλαγή στις αγοραστικές συνήθειες των Ελλήνων είναι μεγάλη.Πλέον δεν μπουκάρουνε για να σηκώσουν το μαγαζί. Έλεγχος στις τιμές και όχι πολλές τσάντες, απλά τα απαραίτητα. Αυτό όμως που μου έκανε τρομερή εντύπωση είναι τα λεγόμενα μικρομάγαζα.
Ρε τι κόπανοι είναι αυτοί οι λεγόμενοι μικρομεσαίοι έμποροι. Ρε γαμώ τα μαγαζιά σας που θα τα κλείσετε όχι λόγο κρίσης, αλλά λόγο βλακείες, είναι δυνατόν να κάνετε ότι κάνατε πριν την κρίση? Στο 70% των μαγαζιών της γειτονιάς μου είχαν βγάλει εκπτώσεις είτε σε ρούχα προηγούμενης σεζόν, είτε ανέβαζαν τις τιμές έτσι ώστε η έκπτωση να συμπίπτει με την παλιά τιμή. Και θέλουν να επιβιώσουν ενάντια στα mall που απλώνονται σε όλη την Αθήνα...
Την επόμενη φορα που θα δω Μίχαλο στη TV να μιλάει για την ανάγκη διάσωσης του μικρομεσαίου έμπορα θα τη σπάσω να ηρεμήσω.