facebook

Όπως όλος ο κόσμος έχω και εγώ τη σελίδα μου στο facebook. Δεν πολύ μπαίνω συχνά, ίσα ίσα για να κρατάω μια επαφή με κανένα γνωστό που δεν πολυβλέπω. Αλλά το πρόβλημα μου τώρα είναι αλλού: Εκεί που μπαίνεις να διαβάσεις κανένα σοβαρό comment, κανένα νέο, τσουπ κάποιος κολλημένος θα σου έχει γεμίσει τη σελίδα με βλακείες. Και κολλημένους έχει πολλούς, που τους έχεις κάνει add γιατί θα στραβώσουν. Τι δεν μέ κάνεις φίλο? Ολόκληρες κατηγορίες facebook φίλων για μπορείς να ξεχωρίσεις

-Ο φίλος μουσική αφιέρωση. Ναι βρε κακομοίρη τα ξέρω τα ξύλινα σπαθιά και τις τρύπες. Δεν χρειάζεται να κάνεις youtube link όλα τα τραγούδια τους σε 2 μέρες. ΕΧΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΣΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ 17 ΜΟΥ. Αν εσυ ανακάλυψες την Ελληνική ροκ σκηνή του του 90 τώρα μη τυραννάς τους άλλους τσάμπα και βερεσέ. Ακόμα χειρότερα αν ο τυπάς έχει γούστα που δεν ταιριάζουν.

-Ο φίλος gamer. Συνήθως σε τυραννάν με request για farmville/mafia wars κ.α. εξαιρετικά παιχνίδια στρατηγικής. Καταρχήν μη σώσει και ψοφήσει η εικονική κατσίκα σου. Δεν με νοιάζει καθόλου. Η απορία μου όμως είναι αλλού: Τι στο διάολο ευχαρίστηση βρίσκεται με αυτές τις κοτσάνες που σας τρώνε και χρόνο, αλλά και σε πολλούς που δεν το παραδέχονται, χρήμα. Δεύτερον αν δεν σου ικανοποιήσω το request την πρώτη φόρα τι σημαίνει αυτό τρομερέ μου εικονικέ αγρότη? Ότι απλά δεν δίνω δεκάρα τσακιστή. Όσα request να στείλει θα τα γειώσω κανονικά.

-Ο φίλος comment/like/επί παντός επιστητού. Σε οποιαδήποτε αλλαγή τσουπ το θείο πνεύμα θα πεταχτεί να κάνει το comment του γιατί οφείλει να τα παίξει super δικτυωμένος και τρομερός φίλος με άποψη. Πήρε iphone γιατί να είναι on line χτυπώντας ανοιχτά δίχτυα σαν τα χταπόδια στο βράχο. Είναι τόσο κολλημένος με το θέμα που αν βγείς για καφέ μαζί του δεν θα βγάλει άχνα γιατί θα είναι online με τους 367 φίλους τους. Εσένα θα σε έχει χεσμένο.

-H χαϊδεμένη (νομίζω αποκλειστικά γυναικεία κατάσταση). Άλλο και τούτο πάλι. Αν είναι συγγενής σου μεγάλε την έκατσες. Λουλουδάκια, στιχάκια, φωτογραφίες και καταστάσεις όλο νόημα που ντε και καλά πρέπει να τις μάθουν όλοι. ΔΕΝ ΛΕΣ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΣΠΑΣ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΕ ΞΕΝΕΡΩΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ ΤΟ ΠΟΛΥ ΜΕΧΡΙ ΤΑ 25 ΣΟΥ. ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΚΑΜΜΕΝΗ.

Εκπτώσεις

Όπως όλος ο περισσότερος κόσμος φέτος, έτσι και εγώ περίμενα τις 15 του Ιανουαρίου να μπουν οι εκπτώσεις. Καθώς μπαμπάς και σόι έχουν σταματήσει να μου τα σκάνε, πλούσια γεροντοκόρη δεν υπάρχει (μαλακία αυτό το παραδέχομαι), στοιβάχτηκα με κάμποσες χιλιάδες Αθηναίους το Σάββατο να ψωνίσω τίποτα.
Και τι δεν είδαν τα μάτια μου... Γενικά η αλλαγή στις αγοραστικές συνήθειες των Ελλήνων είναι μεγάλη.Πλέον δεν μπουκάρουνε για να σηκώσουν το μαγαζί. Έλεγχος στις τιμές και όχι πολλές τσάντες, απλά τα απαραίτητα. Αυτό όμως που μου έκανε τρομερή εντύπωση είναι τα λεγόμενα μικρομάγαζα.
Ρε τι κόπανοι είναι αυτοί οι λεγόμενοι μικρομεσαίοι έμποροι. Ρε γαμώ τα μαγαζιά σας που θα τα κλείσετε όχι λόγο κρίσης, αλλά λόγο βλακείες, είναι δυνατόν να κάνετε ότι κάνατε πριν την κρίση? Στο 70% των μαγαζιών της γειτονιάς μου είχαν βγάλει εκπτώσεις είτε σε ρούχα προηγούμενης σεζόν, είτε ανέβαζαν τις τιμές έτσι ώστε η έκπτωση να συμπίπτει με την παλιά τιμή. Και θέλουν να επιβιώσουν ενάντια στα mall που απλώνονται σε όλη την Αθήνα...
Την επόμενη φορα που θα δω Μίχαλο στη TV να μιλάει για την ανάγκη διάσωσης του μικρομεσαίου έμπορα θα τη σπάσω να ηρεμήσω.

Κρίση Νο 1

Κρίση...Η μόνη λέξη που ακούμε τους τελευταίους μήνες παντού. Είμαστε και υπό την αιγίδα του IMF της ΕΕ της ΕΚΕ και όλων αυτών των οργανισμών, που με τους κυρίους με τις ωραίες γραβάτες, ήρθαν στη χώρα μας για να μας <<βοηθήσουν>>. Να ξεπεράσουμε τη κρίση βεβαίως βεβαίως.

Αλλά άλλο είναι αυτό που τρελάνει... Είναι αυτό το ύπουλο δεν ήξερα δεν γνώριζα του κάθε άθλιου, που κατά λάθος ο θεός έστειλε να κατοικήσει σε αυτή τη χώρα. Και το χειρότερο είναι πως όταν τον κοιτάς στα μάτια καταλαβαίνεις πως το εννοεί!!! Και να ήταν μόνο η χαζομάρα του ή το κρύψιμο πίσω από το δάχτυλο του...
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Στην Ελλάδα το 75-80% των πολιτών ψήφιζαν τα 2 πολύ γνωστά κόμματα με πολύ συγκεκριμένους λόγους: Για να διορίσουν τα παιδιά τους στο δημόσιο, να βάλουν το γιο στο ναυτικό ή στην αεροπορία και για οποιαδήποτε ρουσφέτι που θα έκανε τη δουλειά του ποιο εύκολη. Παράλληλα ο Έλληνας έμαθε να κλέβει. Και διάολε.. το έκανε με τρομερή επιτυχία. Έκλεβε την εφορία, τις επιδοτήσεις,της ΕΟΚ , τον αιγιαλό, τα δάση, την υπηρεσία που δούλευε και ότι μπορούσε γενικά να κλέψει. Όταν έφτασε η κρίση του 2008, σε αυτό το όμορφο μπουρδέλο που προσπαθούσε να φτιάξει με κόπο τόσα χρόνια, δεν υπήρχε καμιά άμυνα για να προσφέρει προστασία στο χοντρό κώλο που μεγάλωνε τόσο καιρό με φροντίδα και προδέρμ. Και το παλούκι εξ Αμερικής πέτυχε το κώλο διάνα. Και όμως, ο απόλυτος παραλογισμός είναι πως οι 8 στους 10 πιστεύουν εξακολουθούν να πιστεύουν πως δεν φταίνε.

Κάτσε ρε φίλε θα πεις εσύ τι έκανες όλα αυτά τα χρόνια και έχεις τόσο μίσος? Εγώ καθόμουν και τα έβλεπα να περνάνε από μπροστά μου. Έχω βέβαια ένα παράδοξο που όπου το λέω όλοι με κοιτάνε με περίεργο βλέμμα: Κατά κάποιο τρόπο παραιτήθηκα από το δημόσιο στις <καλές εποχές>. Όταν τέλειωσα από το στρατό έτυχε να κάνω τη πρακτική μου σε δημόσια υπηρεσία. Παρέμεινα για άλλο 1 1/2 χρόνο ως συμβασιούχος, πήρα την προϋπηρεσία μου παραιτήθηκα και την έκανα σε ιδιωτική εταιρεία με ελαφρά πηδηματάκια. Ο λόγος απλός: Κατά κάποιο τρόπο ένιωθα πως αυτοί οι τύποι εκεί μέσα δεν θα έχουν καλό τέλος. Όλα τα κακά που έπνιξαν το τόπο μπορεί κάποιος να τα δει αν κάτσει σε μια ΔΕΚΟ για 2 μέρες.

Και έτσι, με αυτό το τρόπο, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Αλλά εγώ γαμώ το κέρατο
μου συνεχίζω να τρελαίνομαι με ότι γίνεται. Αλλά αυτά είναι για το Κρίση Νο 2.

Μπραντάκηδες(*) έλεος πια

(*) Μπραντάκιας=ο σταθερός αγοραστής και θαυμαστής ενός μεγάλου εταιρικού brand name όπως η apple, Nike, Adidas κλπ.

Θα ξεκαθαρίσω κάτι από την αρχή για να μην παρεξηγηθώ. Δεν έχω πρόβλημα με τις εταιρείες. Ορισμένες μάλιστα είναι πολύ καλές. Είμαι και εγώ αγοραστής και δεν ψωνίζω από τα καλάθια της λαϊκής.

Αλλά ορισμένοι μωρέ αδερφέ έχουν κάψει το μυαλό τους. Φτάνουν στο σημείο όχι απλά να ακολουθούν το οποιοδήποτε trend μιας εταιρείας, αλλά δεν ξεκολλούν από αυτό με τίποτα. Έχω γνωρίσει άτομα που δεν έχουν αγοράσει πχ αθλητικά παπούτσια εκτός από NIKE από τη δευτέρα γυμνασίου, ή άλλους που αγοράζουν μόνο Replay ή diesel.

Ειδική περίπτωση είναι οι μπραντακηδες της apple τους οποίους ευχαριστώ για την έμπνευση. Για τα προϊόντα της συγκεκριμένης, να πω απλά πως και όμορφα είναι αλλά και πρωτοποριακά. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να κολλάς τόσο με μια εταιρεία, ώστε να βάζεις το άσπρο διαφημιστικό μήλο στο καπό του αυτοκινήτου σου. Ήθελα να ξέρα τι σημαίνει αυτή η κίνηση και γιατί μπορεί να εκφράζει έναν 30 χρόνο.

Κάποτε μια γυναίκα είχε κάνει μόνιμο διαφημιστικό τατουάζ στο πρόσωπο της για το οποίο είχε πληρωθεί. Κάποιο σήμερα κάνουν αυτή τη δουλειά τσάμπα. Και μάλιστα για κάποια καταναλωτικά προϊόντα που αύριο μεθαύριο θα πετάξουν.

Έντεχνοι στα χρόνια της χολέρας

Τούτο το κειμενάκι έχει σαν έμπνευση του μεγαλειώδες κείμενο του Mikeius περί έντεχνης μουσικής.
Το link είναι αυτό: http://faeenamalaka.blogspot.com/2010_09_01_archive.html Το στυλ γραφής του Μιχάλη είναι πολύ ιδιαίτερο αλλά ο τρελός αυτός τύπος έχει ένα ιδιαίτερο τύπο γραφής που πιστεύω πως ακόμα και αυτοί που στα comment γραφουν πως τον θεωρούν χυδαίο, από μέσα τους γελάνε.

Το κείμενο λοιπόν αυτό με προβλημάτισε. Πραγματικά και εγώ έχω σταματήσει να ακούω γενικά Ελληνική μουσική εδώ και πολύ καιρό. Πλέον όταν τριανταρίζεις τα γούστα σου αλλάζουν φυσικά αλλά να είναι μόνο αυτό? Όχι!!! Κατά τη γνώμη μου αυτό που βλέπουμε τα τελευταία στην Ελληνική μουσική σκηνή είναι μια απέραντη βαρετή στασιμότητα που έχει δημιουργηθεί από τις εξής αιτίες: Έλλειψη νεύρου, χαζοί στίχοι, μουσική βαρεμάρα, έλλειψη πειραματισμού επαγγελματικό βόλεμα.
Αναλύω κάθε ένα λόγο ξεχωριστά λοιπόν

-Έλλειψη νεύρου. Από ένα μουσικό στη σκηνή περιμένεις να σε ξεσηκώσει και λίγο. Δεν εννοώ να φτάσουμε σε επίπεδο μουσικής τύπου system of a down στο Chop Suey (και μην ακούσω μαλακίες πως είναι ποζάδες...) αλλά γαμώ το κέρατο μου όλοι οι Έλληνες έντεχνοι κάνουν συναυλίες λες και κλαίνε κάνα μακαρίτη. Δεν υπάρχει κάτι να σε ξεσηκώσει, να θες να χορέψεις, να φτιαχτής ρε αδερφέ.

-Χαζοί στίχοι. Οκ ο καλλιτέχνης έχει και τη ποιητική του αδεία. Αλλά εδώ το έχουν ξεκολιάσει το θέμα. Μας έχουν φτάσει στο σημείο να απόρρούμε για το πως γράφουν στίχους. Τις περισσότερες φορές δεν είναι απλά ακαταλαβίστικοι οι στίχοι, αλλά και τελείως άσχετοι σε σημείο απορίας. Άντε να το κάνεις 1-2 φορές... Αλλά εδώ υπάρχουν καλλιτέχνες που το έχουν κάνει επιστήμη.
Για να μην μιλήσω για τις διασκευές...Εκεί δίνουν ρέστα... Πρωτοψάλτη στο Πάμε Χαβάη να σας αναφέρω απλά.

-Μουσική βαρεμάρα. Δηλαδή 2 ακόρντα και τελειώσαμε. Χαλαρό παίξιμο και πολύ απλά πράγματα. Τόνος φωνής που δεν αλλάζει για κανένα λόγο και τα φράγκα να πέφτουν.

-Έλλειψη πειραματισμού. Έχετε παρατηρήσει πως δεν αλλάζουν τίποτα στη μουσική τους λες και το στυλ που έχουν είναι κάτι άγιο και πρέπει να παραμείνει έτσι μέχρι να σκάσει ο ήλιος ύστερα από 5 δις χρόνια. Όλοι μα όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες έχουν ένα ιδιαίτερο τρόπο παιξίματος. Αλλά κάπου κάπου τολμούν και και διαφορετικό -τους βγει δεν τους βγει- το πείραμα. Οκ δεν εννοώ να γράψουν super album όπως το under the bridge τον RHCP και μετά να το γυρίσουν σε εκκεντρικό funky rock που δεν παίζει κανένας. Απλά παίξτε κάτι διαφορετικό από αυτό που έχετε συνηθίσει το κόσμο. Μη φοβάστε τις κριτικές και το αν δεν πουλήσει. Έχετε φτιάξει καβάντζα μπόλικη.

-Επαγγελματικό βόλεμα. Ναι!!! Ας το πει κάποιος πως δεν έχουν διαφορά από τους συνάδελφους τους της λαϊκής πίστας. Ειδικά μιας και υπάρχει το τουπέ του ανώτερου, του καλτ. Έχουν φτιάξει το κοινό τους που θα τους ακολουθεί συνέχεια και πορεύονται στα χλοερά λιβάδια του εντέχνου.

P.S. Θέλω να βγάλω ένα καλλιτέχνη έξω από αυτή τη κρυόβραστη σούπα: Τον Γιάννη Αγγελάκα που μετά τις Τρύπες συνεχίζει στη τρέλα που χάραξε. Επίσης για τη φράση '' Ο Χατζιδάκης άνοιξε τη πόρτα του έντεχνου και ο Λοΐζος την έκλεισε'' Θα έλεγα πως όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα το σωστό είναι ''Ο Χατζηδάκης την άνοιξε και ο Λοίζος την έκλεισε δυνατά...στα μούτρα τους''

Τρομοκρατία...

Ρε δε πάμε καλά σε ετούτη τη χώρα...
Αυτός ο κεκες ήθελε να περάσει όλα τα συστήματα ασφαλείας σε 4-5 αεροδρόμια και σταθμούς αποστολής και να κάνει τη Κάρλα Μπρούνη χήρα...


Τι άλλο μένει να δούμε σε αυτή τη χώρα?

10 πράγματα που δεν θα δούμε ποτέ στην Ελλάδα

1. Ο Κωστόπουλος επιτυχημένος παρουσιαστής τηλεοπτικής εκπομπής. Δηλαδή πόσες πατάτες πρέπει να κάνει στο MEGA για να αποτύχει κάποιος? Ρε φίλε απλός δεν το 'χεις... Και ενώ τα editorial του στα περιοδικά κάτι λένε ( σε σχέση με το υπόλοιπο περιεχόμενο) αυτός συνεχίζει, ενώ έχει ένα καράβι λεφτά, να προσπαθεί να γίνει TV persona. Πρέπει να μας μάθει και η γιαγιά στο κάτω Κορακοχώρι αλλιώς τι σκατά... στη ζωή δεν πετύχαμε τίποτα.

2. Πολλά μαγαζιά Hooters. Το έμαθα πριν μια εβδομάδα πως αυτή η απίστευτη Αμερικανιά έχει έρθει στην Ελλάδα. Δηλαδή, γαμώ τη καφρίλα τους, κάποιοι νομίζουν πως ο Έλληνας θα πληρώσει ένα σκασμό λεφτά για να τους σερβίρει μια βιζού ένα burger?
Πάλι καλά που το άνοιξαν μόνο στο mall και δεν βλέπω επέκταση με αυτή τη κρίση.

3. Ο <ποδοσφαιρικός πολιτισμός>. Κύριοι της UΕFA στην τρελή ετούτη χώρα κλείνουμε για ψυχοθεραπεία κάθε Κυριακή στα γήπεδα όλους τους τρελούς, ψυχοπαθείς, ανώμαλους, τρελαμένους. Αφού βρίσουν, πλακωθούν και ξεδώσουν τις υπόλοιπες μέρες είναι κάπως ΟΚ.

4. Η χορτοφαγία. Ναι σίγουρα θα υπάρχουν κάποια μποέμια (ή hippsters) που με ύφος θα πιστεύουν πως είναι ξεχωριστοί, ανώτεροι, πως είναι τρομεροί επαναστάτες και πολλές άλλες βλακώδεις θεωρίες. Από κει και πέρα οι υπόλοιποι θα επιδίδονται σε ανελέητο σφαγή αμνοεριφίων γιατί απλά έτσι πρέπει.

5. Το κανονικό, ανθρώπινο παρκάρισμα. Πάρτο χαμπάρι αγαπητέ αναγνώστη ο Έλληνας είναι από τη φύση του σταρχιδιστής και παρτάλι. Ότι και να γίνει, αν του κάτσει να παρκάρει στη μέση του δρόμου κλείνοντας και τις δύο λωρίδες θα το κάνει απλά γιατί έτσι γουστάρει. Κάτσε και κόρναρε όσο θέλεις. Την ίδια βλακεία θα κάνεις και εσύ αύριο για να πάρεις τσίχλες από το περίπτερο.

6. Ο σεβασμός όταν περιμένεις στην ουρά:
-έχω το φαΐ στη φωτιά ( φέρε μας μεζέ ή άντε και γ... 2 ώρες εδώ πεινάσαμε)
-Τι από εδώ αρχίζει η ουρά? (Όχι απλά οι άλλοι 40 ποιο μπροστά κάνουν τρενάκι)
-Είμαι άρρωστος πρέπει να πάω πρώτος (Και είσαι με κοστούμι γραβάτα και χαρτοφύλακα? Μπράβο το πιστέψαμε.)

7. Νορμάλ δημόσιες υπηρεσίες, Ρε φίλε ότι και να κάνεις αυτά το παρτάλι που έχεις μπροστά σου έπιασε δουλειά εκεί για να κάθεται και να πληρώνεται. Η πάρε πιστόλι και καθάρισε τον ή βράσε στο ζουμί σου μέχρι ο Αϊνστάιν που έχεις μπροστά σου τελειώσει τη δουλειά του.


8. Σωστό πολιτικό. Ποιο πιθανό είναι να δούμε UFO να προσγειώνεται στην Ακρόπολη, να βγαίνουν οι Ελ και να κυρήσουν τον πόλεμο ενάντια στους Βριλ, παρά πολιτικό με αρχίδια και όχι κυκλάμινα ανάμεσα στα πόδια. Αφού έτσι και αλλιώς τα ίδια καθάρματα ψηφίζεται κάθε φορά.

9. Τιμές σε επίπεδο Ευρώπης. Τι συζητάμε τώρα. Ο Έλληνας έμπορας φτιάχνει μαγαζί για να γίνει πάμπλουτος σε 5,3 nanosec από τη στιγμή που ανοίγει τη πόρτα. Οπότε πάρε τιμές Manhattan σε ένα μαγαζί στο κάπου στη Χαμοστέρνας.

10. Κανονικές εθνικές οδούς με διαχωριστική λωρίδα, χωρίς λακκούβες και σαμαράκια. Ο Έλληνας για κάποιο περίεργο λόγο γουστάρει camel trophy,Pari-dakar και λοιπά ευγενή σπορ. Να γιατί βλέπεις τόσα πολλά τζιπ παντού. Αν φτιαχτούν οι δρόμοι θα χαλάσει η επένδυση... δε λέει